راست گفتی عشق خوبان آتش است

سخت می سوزاند ، امـا دلـکش است

من کجا و تــرک آن مهـوش کجــا !

دل کجـا پـرهیز از این آتـش کجــا

شــــادمانم گرچــه در ایـن آتشــم

روزو شب می سوزم امـا دلـخــوشم

از خـــدا خواهــم که افزونـش کــند

دل اگــر دم زد پر از خــونش کــند

کاش از این آتـش تـرا بودی خــبر

بـا خــبر بـودی که ایــن بیــدادگــر

شعلــه اش هر چـند افزونتـر شـــود

سینه از آن هر چه پرخـونتـر شـــود

نــــاله را هر چــــند ســـازد زارتــــر

هـر چــــه دارد دیـــده را خونبــــارتر

بـــاغ دل را بــا صفـــا تـر مـی کنــد

مرغ جـان را خـوشنواتــر مـی کنــد...!

نوشته شده در شنبه 88/4/13ساعت 4:3 عصر توسط *نرگـس* نظرات ( ) |